آیات عظام امام، سیستانى، فاضل و مكارم: اگر پول سپرده گذارى از درآمد كسب باشد، خمس دارد. [اما در صورتى كه] با پرداخت خمس (هر چند به صورت اقساط) نتواند زندگى خود را اداره كند، خمس ندارد.[1]
آیات عظام بهجت، تبریزى و نورى: اگر از درآمد كسب باشد، آن مقدار از پول سپرده – كه اداره زندگى به آن بستگى دارد – خمس ندارد ؛ ولى به مقدار بیشتر از آن، خمس تعلق مى گیرد.[2]
آیات عظام خامنه اى، صافى و وحید: اگر پول سپرده گذارى از درآمد كسب باشد، خمس دارد و چنانچه نمى تواند با پرداخت خمس آن، امرار معاش كند، مى تواند با حاكم شرع دستگردان نماید.[3]
تبصره 1 – به سود حاصل از آن، خمس تعلق مى گیرد.
تبصره 2 – اگر پول سپرده گذارى از راه هدیه، جایزه و مانند آن به دست آمده باشد، حكم اصل را دارد.[4]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی
[1] – العروة الوثقى، ج 2، م 59 ؛ فاضل، جامعالمسائل، ج 1، س 708 ؛ مكارم، استفتاءات، ج 2، س543 ؛ سيستانى، المسائل المنتخبه، م 588 ؛ سيستانى، منهاج الصالحين، ج 1، م 1213.
[2] – نورى، استفتاءات، ج 1، س 271 ؛ تبريزى، التعليقة على منهاج الصالحين، م 32 ؛ تبريزى، استفتاءات، س 948 و بهجت، توضيحالمسائل، م 1401.
[3] – دفتر: خامنهاى، صافى و وحيد.
[4] – ر.ك: خمس هديه.