همه مراجع (به جز بهجت و سیستانى): فرو بردن خلط – چنانچه به فضاى دهان نیامده باشد – اشكال ندارد ؛ ولى اگر به فضاى دهان برسد، احتیاط واجب آن است كه فرو نبرد.[1]

آیه اللّه  بهجت: فرو بردن خلط اگر در حال غیر روزه امر عادى باشد و به فضاى دهان نیز نیامده باشد، اشكال ندارد ؛ ولى اگر به فضاى دهان برسد، احتیاط واجب آن است كه فرو نبرد.[2]

آیه اللّه  سیستانى: فرو بردن خلط – چنانچه به فضاى دهان نیامده باشد – اشكال ندارد ؛ ولى اگر به فضاى دهان برسد، احتیاط مستحب آن است كه فرو نبرد.[3]

 تبصره. مرز فضاى دهان و حلق، مخرج حرف (خ) مى باشد.

 

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی


[1] – توضيح‏المسائل مراجع، م 1580 ؛ وحيد، توضيح المسائل، م 1588 و دفتر: خامنه‏اى.

[2] – توضيح المسائل مراجع، م 1580.

[3] – همان، م 1580.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *