سیّد بن طاووس گوید:
یزید ملعون آن روز وعده داد که سه حاجت را برآورده کند، بعد دستور داد به خانه‌ای ببرند که از سرما و گرما نگه نمی‌داشت. آن‌قدر آن‌جا ماندند تا صورت‌هایشان پوست انداخت. مدّتی که در آن شهر بودند، برای حسین (ع) عزاداری می‌کردند.
قال السّیّد بن طاووس:
فی روایة وَ وَعَدَ يَزِيدُ (لَعَنَهُ اللَّهُ تَعَالَى) عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ (ع) فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ أَنَّهُ يَقْضِي لَهُ ثَلَاثَ حَاجَاتٍ. ثُمَّ أَمَرَ بِهِمْ إِلَى مَنْزِلٍ لَا يَكُنُّهُمْ مِنْ حَرٍّ وَ لَا بَرْدٍ، فَأَقَامُوا بِهِ حَتَّى تَقَشَّرَتْ وُجُوهُهُمْ وَ كَانُوا مُدَّةَ إِقَامَتِهِمْ فِي الْبَلَدِ الْمُشَارِ إِلَيْهِ يَنُوحُونَ عَلَى الْحُسَيْنِ (ع).[1]
[1]– اللهوف: 219، مثیر الاحزان: 103.