علامه مجلسی گوید:
ابن عبد البر در کتابش، بهجة المجالس و انس الجالس گفته است که به امام صادق (ع) که یکی از امامان دوازده‌گانه است گفتند: تعبیر شدن خواب تا چقدر تأخیر می‌افتد؟ فرمود: پنجاه سال، چرا که رسول خدا (ص) سگِ لک و پیس‌داری را در خواب دید که خون او را می‌لیسد. چنین تأویل فرمود که مردی حسین پسر فاطمه را می‌کشد و او شمر بن ذی الجوشن بود که مردی آبله‌رو بود. تعبیر خواب حضرت، پنجاه سال بعد انجام گرفت.
قال علامه المجلسیّ:
وَ ذَكَرَ ابْنُ عَبْدِ الْبَرِّ فِي كِتَابِ بَهْجَةِ الْمَجَالِسِ وَ أُنْسِ [الْجَالِسِ] أَنَّهُ قِيلَ لِجَعْفَرٍ الصَّادِقِ (ع): وَ هُوَ أَحَدُ الْأَئِمَّةِ الِاثْنَيْ عَشَرَ، كَمْ تَتَأَخَّرُ الرُّؤْيَا؟ فَقَالَ: خَمْسِينَ سَنَةً لِأَنَّ النَّبِيَّ (ص) رَأَى كَأَنَّ كَلْباً أَبْقَعَ وَلَغَ فِي دَمِهِ فَأَوَّلَهُ بِأَنَّ رَجُلًا يَقْتُلَ الْحُسَيْنَ ابْنَ بِنْتِهِ فَكَانَ الشِّمْرَ بْنَ ذِي الْجَوْشَنِ قَاتِلَ الْحُسَيْنِ (ع)، وَ كَانَ أَبْرَصَ فَتَأَخَّرَتِ [الرُّؤْيَا بَعْدَ خَمْسِينَ سَنَةً].[1]
[1]– البحار 65: 60 ح 17.