آراسته بودن هميشه پسنديده است. البته بايد دقت داشت كه نوع لباس و آرايش به حيا و عفت عمومى آسيب نزند؛ زيرا «بدون عفت و حيا، هيچ كار زيبايى انجام نمى شود و هيچ كار زشتى ترك نمى گردد».[1]
رعايت حيا و عفت يك اصل دائمى در آراستگى مرد و زن است و اسلام درباره پوشش و آرايش در برابر نامحرمان و به هنگام حضور در اجتماع خواستار رعايت حريم ها و مرزبندى ها مى باشد.
در قرآن آمده است؛ «اى فرزندان آدم ! براى شما لباسى فرو فرستاديم (و زمينه تهيه آن را فراهم كرديم)، كه بدن شما را مى پوشاند و جامه زينت است».[2]
بديهى است كسانى كه مرز حيا و عفت را رعايت نكنند و نگاه هاى ديگران را به خود جلب نمايند به طور طبيعى آتش شهوت در ديگران تحريك شده و زمينه مفاسد اخلاقى را در جامعه افزايش مى دهد.
در منابع اسلامى نيز از لباس نازك كه نقش مؤثرى در تحريك اميال جنسى دارد، منع شده است.
امام على (علیه السلام) فرمود: «لباس نازك بدن نما نپوشيد؛ زيرا نشانه سستى در دين است».
در روايت ديگرى از عايشه نقل گرديده: خواهرش اسماء در حالى كه لباس نازكى بر تن داشت، نزد رسول خدا (صلی الله علیه وآله) آمد، حضرت روى از وى برتافت و فرمود: «اى اسماء، زن هنگامى كه به بلوغ مى رسد، صحيح نيست كه غير از اين قسمت و اين قسمت از بدنش پيدا باشد» و به صورت و كفين خويش اشاره كرد.[3]
هم چنين امام صادق (علیه السلام) در اين باره فرموده اند: «زيبنده زن مسلمان نيست كه روسرى يا پيراهنى بپوشد كه بدن از زير آن ديده شود».[4]
گفتنى است، در ميان زنان و دختران دو ويژگى بيش از مردان و پسران نمايان است: يكى خودآرايى و تمايل به آرايش و ديگرى روحيه خجالت و حيا كه اين دو ويژگى در دختران و زنان بسيار پسنديده و با اهميت است و لازم است جايگاه ابراز آن مديريت شود. در فرهنگ اديان الهى و به ويژه در اسلام بسيار تأكيد شده است كه خودآرايى و آرايش زن در چارچوب خانواده نمايان شود كه زمينه لذت و مهر و محبت را هرچه بيش تر به طور سالم فراهم كند و خجالت و حيا در بيرون خانواده هرچه بيش تر رعايت گردد تا زمينه احتياط و دورى از سوء استفاده ناهنجاران بيش تر فراهم شود. از اين رو پيامبر خدا (صلی الله علیه وآله) نهى فرمود كه زن براى غيرشوهرش زينت كند و اگر چنين كند حقّ خدا است كه او را به آتش بسوزاند.[5]
در روايت ديگرى نيز امام باقر (علیه السلام) در خصوص لباس هاى كوتاه چنين بيان داشته اند: «براى زن مسلمان شايسته نيست كه روسرى و پيراهنى بر تن كند كه او را نپوشاند و بدن نما باشد».[6]
از ديگر لباس هايى كه با عفت و حيا منافات دارد و از سوى اسلام ممنوع شده است، لباس هاى تنگ و چسبان است كه برجستگى هاى اندام بدن را نمايان ساخته، تحريك جنسى را به دنبال دارد.
پی نوشت ها
[1] – بحارالانوار، ج3، ص 81.
[2] – اعراف 7، آيه 26.
[3] – پيام پيامبر (صلی الله علیه وآله) ، بهاءالدين خرمشاهى و مسعود انصارى، تهران، منفرد، اول، 1376ش، ص 422.
[4] – مكارم الأخلاق، ص 93.
[5] – مكارم الأخلاق، ص 424.
[6] – همان، ص 94.