معروف است كه در ميان حواشى عروه، حاشيه ى آقا سيّد محمّد فيروز آبادى(از علما و مراجع نجف اشرف) ـ قدّس سرّه ـ اوّلين حاشيه است، و شايد حاشيه ى مرحوم مامقانى( عبداللّه بن محمّد حسن نجفى مامقانى (1290 ـ 1351)، صاحب تأليفات متعدد، از جمله: تنقيح المقال، مرآة الكمال، حاشية على العروة الوثقى و…) اوّلين حاشيه بر عروه باشد، ولى به گمانم حاشيه ى آقا سيّد صدر( گويا مراد ابومحمّد حسن بن هادى موسوى كاظمى (1272 ـ 1354)، صاحب تأليفات بسيار، از جمله: تأسيس الشيعة و… است.) ـ رحمه اللّه ـ اوّلين حاشيه بر عروه است، و قاعدتا اين حواشى در زمان حيات صاحب عروه نوشته شده است، و خود صاحب عروه مطّلع بوده كه معاصرين او بر عروه اش حاشيه زده اند. و مخالفت نظر اينان با نظر صاحب عروه كم بوده است. حاشيه ى حاج شيخ عبدالكريم حايرى ـ رحمه اللّه ـ بر عروه نيز خيلى مختصر است و چند ورقى بيش نيست. به خلاف حاشيه ى آقاى نايينى ـ رحمه اللّه ـ و آقاى سيد ابوالحسن اصفهانى ـ رحمه اللّه ـ در زمان معروفيّتشان، كه مفصّل و خوب است. به گمانم حاشيه ى آقا سيّدمحمّد فيروزآبادى ـ رحمه اللّه ـ و آقا شيخ عبداللّه مامقانى ـ قدّس سرّه ـ نيز مختصر نيست. ولى حاشيه ى آقا ميرزا محمّد تقى شيرازى و سيّدصدر ـ رحمهمااللّه ـ مختصر است.
استاد ما،(آيت اللّه حاج شيخ محمّد حسين اصفهانى غروى ـ رحمه اللّه) از حاشيه ى ميرزاى نايينى ـ رحمه اللّه ـ تعريف مى كرد و مى گفت آن را مغتنم بشماريد. وليكن كم است و به صورت حواشى است. يعنى بيش از اين تعليق بر عروه لازم است.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد