آيات عظام امام، خامنه اى، فاضل و نورى: پوشيدن لباسى كه موجب شهرت و انگشت نمايى شود، بنابر احتياط واجب حرام است.[1]
آيات عظام بهجت، صافى و وحيد: پوشيدن لباسى كه موجب شهرت و انگشت نمايى شود، حرام است.[2]
آيات عظام تبريزى و سيستانى: پوشيدن آن حرام نيست؛ مگر آن كه موجب هتك حرمت و خوارى شخص شود.[3]
آيه اللّه مكارم: پوشيدن لباسى كه جنبه رياكارى دارد و شخص مى خواهد به وسيله آن مثلاً به زهد و ترك دنيا مشهور شود، بنابر احتياط واجب حرام است؛ خواه از جهت پارچه يا رنگ آن باشد و يا دوخت آن اما اگر واقعاً قصدش ساده پوشيدن است و جنبه رياكارى ندارد، نه تنها جايز است؛ بلكه عملى شايسته است.[4]
تبصره. پوشيدن هر لباسى كه موجب هتك حرمت و خوارى شخص شود، به فتواى همه مراجع حرام است.
پی نوشت ها
[1] – امام، نورى و فاضل، توضيح المسائل مراجع، م845؛ خامنه اى، استفتاء، س 550.
[2] – صافى، توضيح المسائل مراجع، م845؛ بهجت، توضيح المسائل، م711؛ وحيد، توضيح المسائل، م851.
[3] – تبريزى و سيستانى، توضيح المسائل مراجع، م845.
[4] – توضيح المسائل مراجع، م846.