آیات عظام امام و خامنه اى: رقص اگر باعث تحریك شهوت، ارتكاب گناه و یا ترتّب مفسده شود و یا زن در بین مردان نامحرم برقصد، حرام است.[1]
آیه اللّه بهجت: به طور كلى رقص اشكال دارد.[2]
آیه اللّه تبریزى: رقص زن براى شوهر و رقص زن براى زنان، در مجالس عروسى و مانند آن – در صورتى كه در معرض نگاه مرد (حتى پسر ممیز) نبوده و مشتمل بر حرام دیگرى مثل موسیقى و مانند آن نباشد – اشكال ندارد. رقص در غیر این دو مورد، از مصادیق لهو بوده و سزاوار است كه مؤمن، از لهو اجتناب كند.[3]
آیات عظام سیستانى و وحید: تنها رقص زن براى شوهر و بر عكس آن، جایز است.[4]
آیات عظام صافى، فاضل و مكارم: تنها رقص زن براى شوهر جایز است.[5]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی
[1] – خامنهاى، اجوبة الاستفتاءات، س 1168 ؛ دفتر: امام.
[2] – دفتر: بهجت.
[3] – استفتاءات، س 1042.
[4] – سيستانى، Sistani.org، رقص ش 7 ؛ دفتر: وحيد.
[5] – مكارم، استفتاءات، ج 1، س 534 و 535 ؛ صافى، جامعالاحكام، ج 2، س 1580 ؛ فاضل، جامعالمسائل، ج 1، س 1736 و 1738 ؛ نورى، استفتاءات، ج 2 س 574.