سیّد بن طاوس می‌نویسد: از نکات جالب این است که فاطمه (ع)، شیوه و روش خود را تغییر داد و راه دیگری در پیش گرفت و از آن‌جا که آن‌ها، فاطمه (ع) را تکذیب می‌کردند و در گواهان او نیز تردید می‌نمودند و در نهایت، بخشیده شدن فدک را نمی‌پذیرفتند فاطمه (ع)، کسی را نزد ابوبکر فرستاد و روایت کرده‌اند که خودش در مجلس ابوبکر، حاضر شد و فدک را به عنوان میراث پدرش طلبید، چون مسلمانان در این‌که فدک، مال پیامبر اکرم (ص) بود، هیچ اختلافی نداشتند.[1]
في ادّعاء فاطمة (ع) أنّ فدک إرث من أبیها
قال ابن طاووس: و من طريف ما تجدّد لفاطمة (ع) منهم إنّها لمّا رأت تكذيبهم لها و شكّهم فيها و في شهودها بأنّ أباها وهبها ذلك في حياته، أرسلت إلى أبي‌بكرـ و رووا أنّها حضرت بنفسها ـ تطلب فدكاً بطريق ميراث أبيها لأنّ المسلمين لا يختلفون في أن فدكاً كانت لأبيها.[2]
[1] ـ الطرائف، ص 257.
[2] ـ الطرائف 257، و جاء فی شرح ابن أبي الحدید16: 210 کون فدک خالصة لرسول الله (ص) و في تفاسیر الشیعة انها کانت له فاعطها فاطمة (ع)، راجع تفسیر العیاشی 2: 287 و … .