همه مراجع (به جز سيستانى، خامنهاى و مكارم): در فرض ياد شده، بايد روزههايى كه در آن استمنا كرده، قضا كند و كفّاره هم بدهد.[1]
آيهاللّه سيستانى: پرداخت كفّاره واجب نيست و اگر جهل به حدى باشد كه احتمال باطل شدن روزه را نمىداده است، قضاى روزهها نيز واجب نيست.[2]
آيهاللّه خامنهاى: در فرض ياد شده، تنها قضاى روزهها واجب است.[3]
آيهاللّه مكارم: در فرض ياد شده، بنابر احتياط واجب روزههايى كه در آن استمنا كرده، قضا كند و كفّاره هم بدهد.[4]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[1] – تبريزى، وحيد، منهاج الصالحين، كفّاره الصوم، تتميم ؛ امام، فاضل، نورى، تعليقات على العروة، الفصل الثالث، السادس ؛ دفتر: خامنهاى، صافى و بهجت.
[2] – سيستانى، منهاج الصالحين، ج 1، كفاره الصوم، تتميم.
[3] – اجوبهالاستفتاآت، س 773 و دفتر استفتاآت.
[4] – مكارم، توضيحالمسائل مراجع، م 1658، 1659 ؛ تعليقات علىالعروة، الفصل الثالث و السادس.