«جاهل قاصر» كسى است كه در تحصيل علم كوتاهى نكرده است؛ يعنى، در شرايطى است كه امكان دسترسى به حكم خدا براى او وجود ندارد و يا خود را جاهل نمى داند و احتمال بطلان اعمالش را نمى دهد. اما «جاهل مقصر» كسى است كه در تحصيل علم كوتاهى كرده است؛ يعنى، امكان آموختن و يادگيرى معارف اسلامى و احكام الهى را داشته؛ ولى آنها را ياد نگرفته است. جاهل قاصر در برخى موارد مورد عقاب و عذاب خداوند قرار نمى گيرد؛ ولى جاهل مقصر بايسته و سزاوار آن است.[1]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[1] – مصباح، فوائد الاصول، ج 2؛ خاتمة الكلام فى الجاهل العالم قبل الفصح؛ الثانى، كفاية الاصل خاتمه الاصول، صص 374ـ379؛ التنقيح فى شرح العروة الوثقى كتاب الاجتهاد والتقليد، مسئله 16، ص195ـ202.
