
زمانی که «خلیفه دوم» می خواست «ابوموسی» را به عراق بفرستد به او گفت:
«تو به سوی مردمی می روی که فضای مساجد را با زمزمه قرائت قرآن پر کرده اند؛ پس آنها را به همان حال واگذار و به احادیث پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم مشغولشان نکن و من در [ثواب] این عمل با تو شریکم».
پ ن: «ابن کثیر» در تایید این خبر می گوید: این ماجرا از «عمر» معروف است.
برچسب خوردهابن کثیر, ابوموسی, البدایه و النهایه, الغدیر, الغدیر علامه امینی, امیرالمؤمنین علیه السلام, پیامبر, پیامبر اسلام, پیامبر اسلام (ص), پیامبر اسلام صلی اللّه علیه وآله, پیامبر صلی اللّه علیه وآله, تاریخ, تاریخ اسلام, تاریخ شیعه, ترجمه الغدیر, تشیّع, ثواب منع حدیث, حضرت علی علیه السلام, خلیفه دوم, شیعه, عراق, عکس نوشته, علّامه امینی, علی, علی علیه السلام, عمر, عمر بن خطاب, غدیر, کتاب البدایه و النهایه, متن الغدیر, منع حدیث