توفيق زيارت ربطى به داشتن پول ندارد. زيرا چنان چه پروانه ها در شمع مى سوزند، آيا در شمع بودن حضرات معصومين ـ عليهم السّلام ـ اشكال است يا در پروانه بودن ما، پس چرا بعضى ها آن حضرات را ديده اند، يا جواب سلام خود را از آنها شنيده اند و يا با صاحب قبر صحبت كرده و جواب دريافت نموده اند، و ما اين گونه نيستيم.
عجايب و غرايب از كرامات و معجزات مشاهد مشرفه و ضرايح متبركه ديده و شنيده شده است. اگر اين طور ارتباطات و درهاى نور و رحمت به روى اهل ايمان باز نبود، ما را به حال خود مى گذاشتند و مى رفتند و به طور مطلق غائب مى شدند، با تأكيدى كه بر دعوت به توجه و تمسّك به عترت نموده اند.
معلوم مى شود در مشاهده ى قرآن و عترت جاذبيّتى است كه اگر لياقت داشته باشيم، به زيارت مى رويم. معلوم نيست كه پول دار پروانه ى اين شمع مى شود يا بى پول، بلكه اين در اثر جذب و انجذاب محبّت است. تشكيلات لازم نيست، و براى آن ها بين پول دار و ندار، فرقى وجود ندارد.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد
