اگر در زمان سابق با امداد غيبى درس ها را پيش مى بردند، امروزه بيشتر به آن نياز است، زيرا موانع امروز بيشتر از گذشته است.
گويا دعاىِ « سُبْحانَ مَنْ لايَعْتَدى عَلى أَهْلِ مَمْلِكَتِهُ… »؛ (منزّه است خدايى كه بر اهل مملكت خود تعدّى نمى كند…) در تعقيبات نماز(مستدرك الوسائل، ج 5، ص 78؛ بحار الانوار، ج 83، ص 9؛ عدّة الداعى، ص 63؛ فلاح السائل، ص 168؛ مصباح كفعمى، ص 198.) براى همين مطلب است كه انسان نورانيّتى در فهم معلومات داشته باشد، زيرا مقامات از پركارى به دست نمى آيد، توفيق هم از مَطْبخ(آشپزخانه.) حاصل نمى شود. البتّه چه بسا افرادى كه از كار و تحصيل نتيجه نگيرند، ولى از قضاى حوايج اهل ايمان و ترحّم و احسان و امداد به برادران دينى نتيجه بگيرند.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد