جهت رفع اين گرفتارى ها،( جنگ و خونريزى و آتش باران.) اگر آقايان چيزى به نظرشان مى رسد كه امر نافعى باشد كه امروز مسلمان ها بدان مشغول شوند تا بلاها از آنها مرتفع شود، تذكر دهند. قرآن مى فرمايد:
«وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنتَ فِيهِمْ وَمَا كَانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ» مادام كه تو در ميان ايشان هستى، خداوند آنان را عذاب نمى كند، هم چنين مادام كه استغفار مى كنند، خداوند آنان را عذاب نخواهد نمود. سوره ى انفال، آيه ى 33.
و مى فرمايد: «فَلَوْلاَآ إِذْ جَآءَهُم بَأْسُنَا تَضَرَّعُواْ» پس چرا هنگامى كه عذاب ما به سراغشان آمد، تضرّع و زارى نكردند. سوره ى انعام، آيه ى 43.
هم چنين مى فرمايد: «لَمَّآ ءَامَنُواْ كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْىِ فِى الْحَيَوةِ الدُّنْيَا وَ مَتَّعْنَـهُمْ إِلَى حِينٍ» هنگامى كه ايمان آوردند، عذاب رسواگر را در زندگانى دنيوى از آنان برداشتيم و آنان را تا زمانى [معيّن] بهره ور ساختيم.سوره ى يونس، آيه ى 98.
در امم سابقه اتفاق افتاده كه عذاب الهى به همان ترتيبى كه پيغمبر آن ها خبر داده بود، بر بالاى سرشان آمده، به طورى كه همه يقين كرده و فهميده اند كه عذاب خدا نازل خواهد شد؛ ولى با تضرّع و ابتهال آن را بر طرف كرده اند. عذاب خداوند از طرف غيب به توسّط ملايكه، با توبه و رجوع الى اللّه و تضرّع رفع مى شود چه استبعاد دارد كه عذاب از ما نيز رفع شود؟!
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد