توبه کردن، از من و تو صادر نمی‌شود. اگر هم در ظاهر توبه‌ای کنیم، عاریتی است و زودگذر است. توبه‌ی حقیقی آن است که خداوند به دست خود، شخص را توبه دهد، تا توبه‌اش مقبول بیفتد. همانا توبه‌ای که او در دل مؤمنین قرار دهد آن توبه، توبه‌ی نصوح است و باقی می‌ماند.

منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 179

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *