آيات عظام امام، تبريزى، خامنهاى، صافى، مكارم و نورى: در تقليد از هر يك، مخير است.[1]

آيهاللّه فاضل: بنابر احتياط واجب بايد از مجتهدى كه تقوايش بيشتر است، تقليد كرد.[2]

آيهاللّه وحيد: بايد از كسى تقليد كند كه فتوايش مطابق احتياط است و چنانچه احتياط ممكن نبوده و يا مشقّت دارد؛ بنابر احتياط واجب از مجتهدى كه تقوايش بيشتر است، تقليد كند.[3]

آيهاللّه سيستانى: اگر در استنباط احكام شرعى و فتوا دادن با تقواتر است، بايد از او تقليد كرد. اگر در امور ديگرى تقوايش بيشتر است، در تقليد از هر يك مخير است؛ مگر در مسئلهاى كه علم اجمالى به تكليف دارد؛ مانند موارد قصر و تمام كه در اين صورت احتياط واجب آن است كه به هر دو فتوا عمل كند.[4]

آيهاللّه بهجت: بايد از مجتهدى كه تقوايش بيشتر است، تقليد كرد.[5]

تبصره. كسانى كه تقليد از مجتهد اورع را لازم نمىشمارند، لااقل آن را مستحب و يا احتياط مستحب مىدانند.

 

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی


[1] – تبريزى، التعليقة على منهاجالصالحين، م 8؛ امام، تحريرالوسيلة، ج 1 م 5؛ نورى، تعليقات علىالعروة، م 13؛ صافى، توضيحالمسائل، م 4؛ مكارم، تعليقات على العروة، م 13 و دفتر: خامنهاى.

[2] – تعليقات علىالعروة، ج 1، م 13.

[3] – توضيحالمسائل، م 4.

[4] – تعليقات على العروة، م 13.

[5] – توضيحالمسائل، م 2.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *