عدّه اى از علماى شيعه براى بحث و مناظره با علماى مكّه و مدينه از ايران نزد آن ها رفتند. وقتى كه بر آن ها وارد شدند، آن ها گفتند: « چگونه بحث كنيم با كسانى كه مسح و غسل( غَسْل: شستن صورت و دست.) را از هم تميز نمى دهند؟! » مى گوييم: از كجا معلوم شد كه شما بين مسح و غسل تميز داده ايد؟( علاوه بر اين، حضرت استاد ـ مدّظلّه ـ در جاى ديگر به صورت طنز مى فرمود: در قرآن ما ـ سوره ى مائده، آيه ى 6، كه غَسْل رجلين ذكر شده است: «وَامْسَحُواْ بِرُءُوسِكُمْ وَ أَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْنِ»؛ (و بر سرتان و نيز بر پاهايتان تا برآمدگى پا مسح بكشيد.) ابى داود در سُنَن خود روايتى درباره ى وضو نقل مى كند كه مطابق با وضوى اماميّه است! ر.ك: سنن ابى داود، ج 1، ص 33، روايت 112 ـ 115 به نقل از على ـ عليه السّلام ـ .
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد