همه مراجع (به جز سيستانى و مكارم): لباس شهرت، لباسى است كه پوشيدن آن براى شخص، به جهت جنس پارچه يا رنگ يا كيفيت دوخت يا مندرس بودنش و مانند آن، معمول نبوده و خلاف شأن او به حساب آيد؛ به طورى كه اگر آن را در برابر مردم بپوشد، توجه آنان را به خود جلب كرده و انگشت نما شود.[1]
آيه اللّه سيستانى: منظور لباسى است كه مؤمن را به صورتى زشت و نامناسب در آورد.[2]
آيه اللّه مكارم: لباس شهرت، لباسى است كه جنبه رياكارى دارد و شخص مى خواهد به وسيله آن مثلاً به زهد و ترك دنيا مشهور شود، خواه از جهت پارچه يا رنگ آن باشد و يا دوخت آن. امّا اگر واقعاً قصدش ساده پوشيدن است و جنبه رياكارى ندارد، نه تنها جايز است؛ بلكه عملى شايسته است.[3]
پی نوشت ها
[1] – توضيح المسائل مراجع، م845؛ نورى، توضيح المسائل، م846؛ بهجت، توضيح المسائل، م711؛ خامنه اى، اجوبه الاستفتائات، س1361؛ وحيد، توضيح المسائل، م851.
[2] – دفتر: سيستانى.
[3] – مكارم، توضيح المسائل مراجع، م845.