شیخ طوسی از امام صادق علیه السلام روایت کرده:
نخستین تابوتی که در اسلام ساخته شده است تابوت فاطمه (ع) است. در زمان رحلتش، شکوه کرد و به اسماء فرمود: من لاغر شده‌ام و گوشتم از تنم رفته است، آیا چیزی نیست که تنم را بپوشاند؟ اسماء گفت: من حبشی‌ها را دیده‌ام که چیزی می‌سازند، و جنازه را در آن قرار می‌دهند و دیده نمی‌شود. آیا می‌خواهی، آن را برایت بسازم؟ که اگر دوست داشته باشی خواهم ساخت آن حضرت فرمود: بسازد.
اسماء، تختی خواست و آن را وارونه ساخت، سپس شاخه‌های خرمایی خواست و ستونهایش را محکم بست. آن‌گاه پارچه‌ای بر روی آن انداخت و گفت: حبشی‌ها این‌گونه، تابوت می‌ساختند، حضرت فرمود: همانند این را برایم بساز و مرا با آن بپوشان خدای متعال تو را از آتش دور سازد.
روی الطّوسيّ:
عَنْ سَلَمَةُ بْنُ الْخَطَّابِ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ يَحْيَى بْنِ زَكَرِيَّا، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ حُمَيْدِ بْنِ الْمُثَنَّى، عَنْ أَبِي عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْحَذَّاءِ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: أَوَّلُ نَعْشٍ أُحْدِثَ فِي الْإِسْلَامِ نَعْشُ فَاطِمَةَ (ع) إِنَّهَا اشْتَكَتْ شَكْوَتَهَا الَّتِي قُبِضَتْ فِيهَا وَ قَالَتْ لِأَسْمَاءَ إِنِّي نَحَلْتُ وَ ذَهَبَ لَحْمِي أَ لَا تَجْعَلِي لِي شَيْئاً يَسْتُرُنِي؟ قَالَتْ أَسْمَاءُ: إِنِّي كُنْتُ بِأَرْضِ الْحَبَشَةِ رَأَيْتُهُمْ يَصْنَعُونَ شَيْئاً أَ فَلَا أَصْنَعُ لَكِ؟ فَإِنْ أَعْجَبَكِ صَنَعْتُ لَكِ قَالَتْ: نَعَمْ، فَدَعَتْ بِسَرِيرٍ فَأَكَبَّتْهُ لِوَجْهِهِ ثُمَّ دَعَتْ بِجَرَائِدَ فَشَدَّتْهُ عَلَى قَوَائِمِهِ ثُمَّ جَلَّلَتْهُ ثَوْباً فَقَالَتْ: هَكَذَا رَأَيْتُهُمْ يَصْنَعُونَ فَقَالَتْ: اصْنَعِي لِي مِثْلَهُ اسْتُرِينِي سَتَرَكِ اللَّهُ مِنَ النَّارِ.[1]
[1]. تهذیب الاحکام 1: 469 ح 1540، و بهذا المعنی ح 1539 ایضاً مضمون الحدیث مرسلاً في من لا یحضره الفیه 1: 194، البحار 43: 212 ح 43.