مسلمانان به قبر حمزه تبرک جسته و از خاک آن برای شفای بیماران استفاده و از آن تسبیح درست کرده بودند.[1]
واقدی می‌گوید: رسول خدا صلّی الله علیه و آله هر سال به زیارت قبر شهیدان احد می‌رفت و چون به دامنه احد می‌رسید، صدای خود را بالا می‌برد و بلند می‌گفت:
«السَّلَامُ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ».
سلام بر شما باد بر آنچه شکیبایی کردید و خانه آخرت چه نیکو است. ابوبکر، عمر، عثمان و معاویه هم همین‌گونه می‌کردند. فاطمه دختر رسول خدا صلّی الله علیه و آله هر دو سه روز یک‌بار به زیارت شهدای احد می‌رفت و کنار قبر آنان می‌گریست و دعا می‌کرد.[2]
رسول خدا صلّی الله علیه و آله مسلمانان را می‌فرمود به زیارت شهدای احد بروید و بر آنان سلام کنید. سعد بن ابی‌وقّاص هم به زیارت آنان می‌رفت. ابوسعید خدری نیز قبر حمزه را زیارت می‌کرد. امّ‌سلمه هم هر ماه به زیارت قبور شهدای احد می‌آمد و غلام خود را که بر آنان سلام نکرده بود، تنبیه و توبیخ کرد. ابوهریره، عبدالله بن عمر و فاطمه خزاعی هم به زیارت قبور شهدای احد می‌رفتند.[3]
امام سجاد علیه السّلام می‌فرمود: فاطمه سلام الله علیها روزها به زیارت قبر عمویش حمزه می‌رفت و در کنارش نماز می‌خواند و گریه می‌کرد.[4]
منبع: اقتباسی از ترجمه کتاب الصحیح من سیرة النبی الاعظم صلى الله عليه وآله، ج 3 ، علامه سید جعفر مرتضی عاملی
[1]ـ وفاء الوفاء، 1/69، 16.
[2]ـ المغازی، 1/313ـ 314.
[3]ـ شرح نهج‌البلاغه، ابن ابی‌الحدید، 15/40؛ المغازی، 1/313ـ 314.
[4]ـ المستدرک علی الصحیحین، 3/28.