ابن سعد نویسنده‌ی کتاب طبقات کبری به سند از سهل بن سعد نقل کرده است که گفت:
رسول خدا (ص) فرمود: «بعد از من بعضی از مردم در عزای من به بعضی دیگر، تسلیت خواهند گفت.» مردم در چگونگی آن، گفتگو می‌کردند تا این که رسول خدا (ص) وفات یافت؛ پس مردم یکدیگر را ملاقات می‌کردند وبعضی از ایشان مصیبت رسول خدا (ص) را به بعض دیگر، تسلیت می‌گفتند.
و نیز به سند دیگری از عطاء بن ابی رباح نقل کرده است که گفت:
رسول خدا (ص) فرمود:«وقتی یکی از شما به مصیبتی مبتلا شد، مصیبت مرا به یاد آورد که آن بزرگ‌ترین مصیبت‌ها است.»
تسلیة النّاس بعضهم بعضاً
قال ابن سعد:
أخبرنا خالد بن مَخلد البَجَليّ، أخبرنا موسی بن یعقوب الزّمَعی قال: أخبرنا أبوحازم بن دینار عن سهل بن سعد قال: قال رسول الله (ص): «سیُعزّی النّاس بعضهم بعضاً من بعدي التّزیة بي»، فکان النّاس یقولون ما هذا؟ فلمّا قبض رسول الله (ص)، لقی النّاس بعضهم بعضاً یعزّی بعضهم بعضاً برسول الله (ص).[1]
و قال أیضاً:
أخبرنا محمّد بن عُبید الطّنافسيّ قال: أخبرنا فطربن خلیفة، عن عطاء بن أبي رباح قال: قال رسول الله(ص)، «إذا أصیب أحدکم بمصیبة فلیذکر مصیبته بي فإنّها أعظّم المصائب!»[2]
[1] ـ الطّبقات الکبری 2: 210.
[2] ـ الطّبقات الکبری 2: 210، قرب الاسناد 94 ح 319 مع اختلاف في الالفاظ، المناقب لابن شهر آشوب: 1: 238 و فیه یا علی من اصیب…، مسکن الفؤاد: 110 مع اختلاف في الاسناد فیهما، روضة الواعظین: 423 مع اختلاف في الالفاظ، البحار 82: 73 نقلاً عن قرب الاسناد و مسکن الفؤاد.