«سبط بن جوزی» در کتاب «مرآة الزمان» می نویسد:
از جمله وقایعی که در سال 443 رخ داد، این بود که جماعتی از حنابله به آرامگاه «موسی بن جعفرعلیه السلام» حمله کردند و ضریح حضرت «موسـی بن جعفرعلیه السلام» و «محمد بن علی علیه السلام» (جوادالائمه) را به آتش کشیدندو قبر حضرت موسی بن جعفر علیه السلام را حفر کردند تا پیکر او را خارج کنند و در مقبره «احمد بن حنبل» دفن نمایند که علویون مانع آنها شدند.
برچسب خوردهآرامگاه موسی بن جعفر, آرامگاه موسی بن جعفر(ع), ابن الرضا, ابن الرضا(ع), احمد بن حنبل, الغدیر, الغدیر علامه امینی, امام جواد, امام جواد علیه السلام, امام جواد(ع), امام کاظم, امام کاظم(ع), امام محمد تقی, امام محمد تقی علیه السلام, امام محمد تقی(ع), امام موسی بن جعفر, امام موسی بن جعفر علیه السلام, امام موسی بن جعفر(ع), امام موسی کاظم, امام موسی کاظم(ع), امیرالمؤمنین علیه السلام, پیامبر, پیامبر اسلام, پیامبر اسلام (ص), پیامبر اسلام صلی اللّه علیه وآله, پیامبر صلی اللّه علیه وآله, تاریخ, تاریخ اسلام, تاریخ شیعه, تخریب حرم کاظمین, تخریب حرم های کاظمین, تخریب کاظمین, ترجمه الغدیر, تشیّع, جوادالائمه, جوادالائمه(ع), حضرت جواد, حضرت جواد(ع), حضرت جوادالائمه, حضرت جوادالائمه(ع), حضرت علی علیه السلام, سبط بن جوزی, شیعه, عکس نوشته, علّامه امینی, علی, علی علیه السلام, غدیر, کاظمین, متن الغدیر, مرآة الزمان, نبش قبر
