مرحوم شیخ طبرسی در کتاب قصص الانبیاء آورده، است:
قریش نهایت تلاش را برای آزاد و اذیّت رسول خدا (ص) انجام داد و آزارکننده‌ترین آن‌ها، ابولهب عموی پیامبر (ص) بود. روزی پیغمبر اکرم (ص) در مسجد الحرام در حِجْر اسماعیل، نشسته بود. بدخواهان فرستادند، جفت[1] گوسفندی آورده شد و آن را بر روی رسول خدا (ص) انداختند. پیامبر اکرم (ص) از این موضوع، بسیار غمگین شد نزد ابوطالب (ع) آمد و فرمود:
ای عمو! حسب و نسب و قدر و منزلت من در میان شما، چگونه است؟ ابوطالب (ع) گفت: چه شده است ای پسر برادرم؟! حضرت فرمود: قریش، جفت گوسفند بر روی من انداختند! ابوطالب (ع) رو به حمزه کرد و گفت: شمشیر خود را بردار. و هر دو به راه افتادند. قریش هنوز در مسجد الحرام، نشسته بودند. که ناگهان ابوطالب (ع) و حمزه، شمشیر به دست، وارد شدند. ابوطالب (ع) می‌گفت: جفت گوسفند بر ریش و سبیل آنان، خواهم کشید و هر کس مانع شود، گردنش را خواهم زد. پس او، این کار را انجام داد و هیچ‌کس از جا، حرکت ننمود. سپس رو به رسول خدا (ص) کرد و گفت: ای پسر برادرم! این است قدر و منزلت تو در میان ما.
قال الطّبرسيّ:
وَجَدّت قُرَيْشٍ فِي أَذًى رَسُولُ اللَّهِ (ص)، وَ كَانَ أَشَدُّ النَّاسِ عَلَيْهِ عَمِّهِ أَبُولَهَبٍ، وَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) ذَاتَ يَوْمٍ جَالِساً فِي الْحَجَرِ فَبَعَثُوا إِلَى سَلَى[2] الشَّاةِ فَأَلْقَوْهُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ (ص) فَاغْتَمَّ رَسُولُ اللَّهِ (ص) مِنْ ذَلِكَ فَجَاءَ إِلَى أَبِي طَالِبٍ فَقَالَ: يَا عَمِّ كَيْفَ حَسْبِيَ فِيكُمْ؟
قَالَ: وَ مَا ذَاكَ يَا ابْنَ أَخٍ؟
قَالَ إِنَّ قُرَيْشاً أَلْقَوْا عَلِيِّ السَّلَى.
فَقَالَ لِحَمْزَةَ خُذْ السَّيْفِ وَ كَانَتْ قُرَيْشٍ جَالِسَةٌ فِي الْمَسْجِدِ فَجَاءَ أَبُو طَالِبٍ (ع) وَ مَعَهُ السَّيْفِ وَ حَمْزَةَ وَ مَعَهُ السَّيْفِ فَقَالَ: أَمَرَ السَّلى عَلَى سِبَالِهِمْ ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ (ص) وَ قَالَ يَا ابْنَ أَخٍ هَذَا حَسْبُكَ مِنَّا وَ فِينَا.[3]
[1] . پرده‌ای که بچّه‌ی گوسفند هنگام تولّد در میان آن قرار دارد.
[2] . السلی: الجلد الرقیق الّذي یخرج فیه الولد من بطن امه ملفوفاً فیه و قیل: هو في الماشیة السلی، و في النّاس المشیمة.
[3]. قصص الانبیاء: 320 ح 399، اعلام الوری 1: 120و اللفظ منه، عنه البحار 18: 209 ح 38.