مسعودی در اثبات الوصیة گفته است:
روایت شده که در ماه ربیع الاوّل سال یازدهم هجری، در شصت و سه سالگی، وفات کرد.
قال المسعوديّ:
وَ رُويَ أنَّهُ قبض فِي شَهرِ رَبِيعٍ الْأَوَّلِ سنة إحَدِى عَشرَة مِنَ الهِجرَةِ فَكَانَتِ ثَلاثاً وَ سِتِّينَ سَنَةً.[1]
[1] . اثبات الوصیة: 123، الدروس الشرعیة 2: 6 فیه یوم الاثنین.
برچسب خوردهاثبات الوصیة, احمد, اسلام, الصحیح, الصحیح من سیرة نبی صلی الله علیه و آله و سلم, امام حسن علیه السلام, اهل سنت, پیامبر, پیامبر اعظم, پیامبر اعظم صلی الله علیه وآله, پیغمبر, تاریخ, تاریخ اسلام, تاریخ تشیع, تاریخ شیعه, چهارده معصوم, حدیث, حضرت محمّد, حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم, حضرت محمد مصطفی, سیره, سیره چهارده معصوم علیهم السلام, صحابه, قرآن کریم, مصطفی
