شیخ مفید گفته است:

امام حسین (ع) روز شنبه دهم محرّم سال 61 هجری بعد از نماز ظهر آن روز، مظلومانه و لب تشنه و صبورانه و در راه خدا به شهادت رسید.

 

 

قال شیخ المفید:

وَ مَضَى الْحُسَيْنُ (ع) فِي يَوْمِ السَّبْتِ الْعَاشِرِ مِنَ الْمُحَرَّمِ سَنَةَ إِحْدَى وَ سِتِّينَ مِنَ الْهِجْرَةِ بَعْدَ صَلَاةِ الظُّهْرِ مِنْهُ، قَتِيلًا مَظْلُوماً ظَمْآنَ صَابِراً مُحْتَسِباً…[1]


[1]– الارشاد: 252، عنه البحار 45: 90، العوالم 17: 326 ح 4.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *