
«قاضی عبدالجبار» بیش از هزار سال پیش در کتاب «تثبیت دلائل النبوه» در نقدی به شیعیان می گوید:
«بزرگان علمای شیعه که تمامی ادعای تشیع و محبت به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و اهل بیت علیهم السلام را دارند، برای فاطمه سلام الله علیها و پسرش محسن گریه می کنند و گمان دارند عمر او را به قتل رسانده است».
پ ن: نقد قاضی عبدالجبار(متوفی 415 هـ ق) نشان می دهد عزاداری غیر مخفیانه شیعیان و شهادت حضرت محسن بیش از 1000 سال سابقه داشته است.
برچسب خوردهالغدیر, الغدیر علامه امینی, امیرالمؤمنین علیه السلام, پیامبر, پیامبر اسلام, پیامبر اسلام (ص), پیامبر اسلام صلی اللّه علیه وآله, پیامبر صلی اللّه علیه وآله, تاریخ, تاریخ اسلام, تاریخ شیعه, تاریخچه عزاداری فاطمیه, تثبیت دلائل النبوه, ترجمه الغدیر, تشیّع, حضرت علی علیه السلام, خلیفه دوم, شهادت, شهادت حضرت زهرا, شهادت حضرت زهرا(س), شهادت حضرت فاطمه زهرا, شهادت حضرت فاطمه زهرا(س), شیعه, صدیقه طاهره, عزاداری فاطمیه, عکس نوشته, علّامه امینی, علی, علی علیه السلام, عمر, عمر بن خطاب, غدیر, فاطمیه, قاضی عبدالجبار, کتاب تثبیت دلائل النبوه, متن الغدیر, محسن, محسن بن علی, محسن بن علی علیه السلام, محسن بن علی(ع)