علت تأكيد حضرت زهرا ـ عليهاالسّلام ـ در اين وصيت مهم خود به على ـ عليه السّلام ـ كه: « إِدْفِنّى لَيْلاً. »(مستدرك الوسائل، ج2، ص290 و 305؛ بحار الانوار، ج43، ص179؛ ج78، ص390؛ ج100، ص185.)؛ (مرا شبانه دفن كن.) و اين كه راضى نيستم كسانى كه به من ظلم كرده اند در تشييع جنازه ام حاضر شوند؛ و اگر توانايى عمل به آن را ندارى، به زبير وصيت كنم، زيرا او هم با من خويش است و هم توانايى آن را دارد؛ تمام اين ها براى اعلام جدايى و نارضايتى از دستگاه حاكمه و طبلِ مخالفتى بود كه صداى آن تا روز قيامت براى مسلمان و كافر ثابت و باقى است، و بيانگر آن است كه چه ظلم هايى بر آن حضرت روا داشتند و دومى در خانه ى او را آتش زد، با اين كه به او گفتند: « إِنَّ فيها فاطِمَةَ. » فاطمه ـ عليهالسّلام ـ در خانه است. و او گفت: « وَ إِنْ » هر چند فاطمه ـ عليهالسّلام ـ در خانه باشد، آتش بزنيد.بحار الانوار، ج28، ص356.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد