همه مراجع: اگر بيمارى او در ميان سال خوب شد، بايد روزه‌ها را قضا كند و اگر به سال بعد انداخت، علاوه بر قضاى روزه، بايد براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد اما اگر بيمارى او تا سال بعد ادامه يافت – به طورى كه نمى‌توانست قضا كند – فقط بايد براى هر روز، يك مد طعام به فقير بدهد.[1]

 

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی


[1] – توضيح المسائل مراجع، 1705، 1709 ؛ وحيد، توضيح المسائل، م 1713، 1717.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *