همه مراجع: اگر نذرش به سال خاصى تعيين شده – چنانچه به واسطه بيمارى نتواند روزه بگيرد يا ضرورتى (مانند حيض) براى خانم‏ها پيش آيد، تكليف از او ساقط است و كفاره هم ندارد؛ ولى اگر براى نذرش سال تعيين نشده، بايد قضاى آن را سال‏هاى بعد به‏جا آورد، ولى كفاره ندارد.[1]

 

 

پی نوشت


[1] – امام، تحريرالوسيله، ج 2، النذر، م 24؛ تبريزى، استفتاآت، س 1729؛ صافى، هدايه‏العباد، ج 2، النذر، م24؛ سيستانى، توضيح‏المسائل مراجع، م 2647 ؛ خامنه‏اى، استفتاء، س 1074 و دفتر: فاضل، نورى، مكارم، وحيد و بهجت؛ العروة الوثقى، ج 2، الاعتكاف، م شروط الاعتكاف، الرابع و م 19 و احكام الاعتكاف م 5 و 9.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *