شيخ انصارى ـ رحمه اللّه ـ وجهى (حدود چهارصد تومان) به آقاى شيخ محمّد حسين كاظمينى ـ رحمه اللّه ـ مى دهد. از آنجا كه مرحوم كاظمينى مقروض بوده، با خود فكر مى كند كه آيا آن پول را به او داده تا بابت قرض خود بپردازد، يا ميان شاگردان تقسيم كند، لذا پرداخت پول به شاگردان را يك روز تأخير مى اندازد. روز بعد در حالى كه شيخ ـ رحمه اللّه ـ از كنار او عبور مى كرد، مى فرمايد: پول ها را بين تلامذه ى خود تقسيم كنيد، براى اداى قرض شما هم چاره اى مى كنيم.
البتّه ما اين مطالب را بعد از فوتشان مى فهميم. اساتيدى كه اينها را نقل مى كردند خود داراى اين گونه مطالب بودند، و يا اگر از ديگران نقل مى نمودند، احتمال مى رفت كه آنهاهم صاحب كراماتند، البتّه طورى بيان مى كردند كه اذهان از خودشان منصرف شود. آنها با آن همه ندارى و فقر چه حالات و مقاماتى داشتند، ولى ما با اين همه وسايل زندگى و دارايى چه قدر كم توفيق و بى حاليم!
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد