در رابطه با وضعيت برادرتان، توجه شما و خانواده به چند نكته مهم جلب مى‏شود:

برادر شما در سن نوجوانى قرار دارد و نوجوان ويژگى‏هاى خاصى دارد كه اگر در برخورد با او به اين ويژگى‏ها توجه نشود، ممكن است مشكلات و بحران‏هايى براى وى و خانواده به وجود آيد.

 از جمله ويژگى‏ هاى مهم نوجوان، روحيه استقلال طلبى او و جدا شدن از وابستگى‏هاى قبلى است. نوجوان مى‏خواهد پا به دنياى بزرگ‏سالان بگذارد و خود را از قيد و بند تقليد و پيروى از ديگران آزاد كند. از اين رو از دستورات و برخوردهاى آمرانه ديگران – حتى پدر و مادر و افراد بزرگ‏تر – بيزار است و نمى‏تواند بپذيرد ديگران با او آمرانه برخورد مى‏كنند. البته اين روحيه، كاملاً طبيعى است؛ چه اينكه نوجوان در حال گذار از مرحله كودكى و پا گذاشتن در دنياى بزرگ‏سالى است و لازمه آن شكستن تقيّدات، محدوديت‏ها و وابستگى‏ها است. در عين حال روحيه نوجوان بسيار لطيف، تحريك‏پذير و از نظر روانى بسيار حساس است. از سوى ديگر به دليل رشد عقلى و شناختى، از توانمندى‏هاى قابل توجهى برخوردار است؛ از اين رو مى‏خواهد خود تصميم بگيرد و خود انتخاب كند و نهايتاً مى‏خواهد مسائلش را خود حل كند. لازمه چنين ويژگى و روحيه‏اى، اين است كه نوجوان با خانواده مخالفت‏هايى دارد و حتى ممكن است درگيرى و نزاع‏هايى نيز داشته باشد. بنابراين خانواده در برخورد با نوجوان، بايد روش خود را تغيير دهد و الاّ با بحران‏هاى جدى مواجه خواهد شد و چه بسا او از خانواده طرد شود و يا اينكه خود تصميم به جدايى از خانواده بگيرد؛ نتيجه اين طرد يا جدايى، افتادن در دام شيادان و فرصت طلبان خواهد بود. بنابراين بسيارى از اين رفتارهاى نابهنجار و مشكل زا، مقتضاى اين دوره است و يا به دليل عدم برخورد مناسب اطرافيان با نوجوان است.

 

از اين رو رعايت راه‏كارهاى زير، ضرورى است و تا حدود زيادى به حل مشكل كمك مى‏كند:

1 – از برخورد آمرانه با نوجوان بپرهيزيد.

2 – مخالفت‏هاى او را امرى طبيعى تلقى كنيد.

 3 – در تصميم‏گيرى‏ها او را مشاركت دهيد و با او مشورت كنيد و به نظرش احترام بگذاريد.

4 – با او رابطه دوستانه برقرار كنيد (به ويژه والدين) ؛ اگر با او دوست شويد، بسيارى از مشكلات و تعارضات حل خواهد شد و احتمال اينكه در بيرون خانه جذب افراد ناباب خانه شود، بسيار كاهش مى‏يابد.

5 – به والدين يادآورى كنيد تا در تأمين نيازمندى‏هاى اعضاى خانواده، مديريتى صحيح اتخاذ كنند ؛ به اين صورت كه وقتى مى‏خواهند وسايل مورد نياز فرزندان را تهيه كنند، زمان‏هاى خاصى را متناسب به نيازهاى فرزندان در آن فصل براى همه آنها خريد كنند براى مثال اگر تابستان است و مى‏خواهن لباس تابستانى بگيرند، براى همه فرزندان بگيرند و همين طور در فصل زمستان… اين كار باعث ايجاد هماهنگى متناسب با نيازهاى فرزندان در خانواده مى‏شود و ثانيا از خريدهاى ناگهانى – كه موجب تنش بين فرزندان مى‏شود – جلوگيرى مى‏كند.

6 – از برخوردهاى ناعادلانه پرهيز شود ؛ افراد با يكديگر فرق كنند و ممكن است محبوبيت آنها در دل‏ها متفاوت باشد. در ابراز عواطف و احساسات، بايد فرقى بين افراد گذاشته نشود، زيرا بسيارى از اين نابهنجارى‏ها و تعارضات ناشى از رفتارهاى نسنجيده والدين است. آنان بايد با تدبير محبت‏هاى خود را عادلانه ميان فرزندان تقسيم كنند تا جلوى حسادت بين آنها گرفته شود.

7 – به روابط او بيرون از خانه توجه بيشترى داشته باشيد و در صورت نامناسب بودن دوستانش، افراد بهترى را جايگزين كنيد يا از طريق معاشرت با خانواده‏هاى سالم – كه فرزندان پسر هم سن و سال او دارند – بيشتر رفت و آمد كنيد تا آنها با هم دوست شوند و خلأ دوستان سالم پر شود.

8 – از سختگيرى‏هاى بى‏مورد نسبت به او بپرهيزيد.

 9 – او را سرزنش نكنيد، زيرا سرزنش زياد، آتش لجاجت او را شعله‏ورتر مى‏كند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *