در واقعه حرّه (که جان و ناموس مسلمین مدینه به فرمان یزید مباح شد) «عبدالله بن عمر»(فرزند خلیفه دوم) ـ که به عنوان مرجع تقلید مردم مدینه ـ خطاب به «عبدالله بن مطیع» که بنای به ناسازگاری با یزید را داشت، با یادآوری روایت مرگ جاهلی او را بیم داد که در صورت عدم تبعیت از خلیفه وقت خود یزید بن معاویه به مرگ جاهلیت خواهی مُرد.
برچسب خوردهاباعبدالله, اباعبدالله(ع), الغدیر, الغدیر علامه امینی, امام حسین, امام حسین علیه السلام, امام حسین(ع), امام علی علیه السلام, امامت, امامت امیرالمومنین, امامت امیرالمومنین علیه السلام, امیرالمؤمنین, امیرالمؤمنین علیه السلام, بزرگترین مدافع یزید, تاریخ, تاریخ اسلام, تاریخ شیعه, ترجمه الغدیر, ثارالله, ثارالله علیه السلام, ثارالله(ع), حسین, حسین علیه السلام, حسین(ع), حضرت اباعبدالله, حضرت اباعبدالله علیه السلام, حضرت اباعبدالله(ع), حضرت سیدالشهدا, حضرت سیدالشهدا علیه السلام, حضرت سیدالشهدا(ع), رسول خدا, رسول خدا (ص), سیدالشهدا, سیدالشهدا علیه السلام, سیدالشهدا(ع), عبدالله بن عمر, عبدالله بن مُطیع, عکس نوشته, علی علیه السلام, غدیر, فرزند خلیفه دوم, متن الغدیر, مدافع یزید, مرجع تقلید, مرگ جاهلی, مرگ جاهلیت, واقعه حره, ولایت, یزید
