هرچند اهل سنت چندان رغبتي بر نشان دادن برتري حضرت خديجه(س) بر ساير همسران پيامبراكرم(ص) ندارند اما به هر حال برخي از آنان نتوانستند اين حقيقت را كتمان كرده و به برخي فضائل ايشان اعتراف كرده اند كه به طور نمونه به آنها اشاره مي شود:
مسلم در كتاب صحيح خود روايات متعددي در رابطه با حضرت خديجه كبري سلام الله عليها مطرح كرده است. در يكي از اين ها از ابو هريره نقل شده است كه جبرئيل خدمت نبي مكرم در غار حراء نازل شد، فرمود:
يا رَسُولَ اللَّهِ هذه خَدِيجَةُ قد أَتَتْكَ مَعَهَا إِنَاءٌ فيه إِدَامٌ أو طَعَامٌ أو شَرَابٌ فإذا هِيَ أَتَتْكَ فَاقْرَأْ عليها السَّلَامَ من رَبِّهَا عز وجل ومني وَبَشِّرْهَا بِبَيْتٍ في الْجَنَّةِ من قَصَبٍ لَا صَخَبَ فيه ولا نَصَبَ.
صحيح مسلم، ج4، ص1887
حضرت خديجه نزد تو مي آيد و ظرفي كه در آن غذا و آب و خورشتي است براي تو مي آورد، وقتي خديجه كبري نزد تو آمد، يا رسول الله از طرف خدا به او سلام برسان و از طرف من جبرئيل هم به او سلام برسان و به او بشارت بده كه خداي عالم در بهشت قصري براي او در نظر گرفته است كه از تارهاي طلا ساخته شده است و هيچ گونه لرزش و سر و صدايي و مشقتي در آنجا نيست.
اين روايت نشان مي دهد كه جايگاه حضرت خديجه(س) در چه مرحله است.
ابن عبدالبر در استيعاب روايت مي كند كه پيغمبر اكرم فرمود:
خير نساء العالمين أربع مريم بنت عمران وابنة مزاحم امرأة فرعون وخديجة بنت خويلد وفاطمة بنت محمد صلي الله عليه وسلم.(الاستيعاب، ج4، ص1821) بهترين زنان جهانيان چهار نفر هستند: حضرت مريم و خديجه و حضرت زهرا سلام الله عليها و همسر فرعون. البته اين روايت در بسياري از منابع اهل سنت آمده است.
مناوي كه از استوانه هاي علمي اهل سنت است و كتابي به نام فيض القدير دارد (كه شرح جامع صغير سيوطي است) از همه صريحتر به اين مطلب اعتراف كرده و مي گويد:
سيدات نساء أهل الجنة أربع مريم وفاطمة وخديجة وآسية امرأة فرعون هذا نص صريح في تفضيل خديجة علي عائشة وغيرها من زوجاته لا يحتمل التأويل.(فيض القدير، ج4، ص124)
سروران زنان بهشتي چهار تا هستند: مريم، فاطمه، خديجه و آسيه. اين نص صريحي است بر فضيلت حضرت خديجه بر عائشه و غير عائشه از همسران پيامبر (مثل حفصه و ام سلمه و ام حبيبه) و قابل توجيه هم نيست.
در مورد شيعه بودن ام سلمه نيز بايد گفت ام سلمه پس از خديجه (س)، بافضيلت‌ترين زنان پيامبر (ص) بوده است و به اين مطلب در منابع شيعه به نقل از امام صادق (ع) تصريح شده است(رك: صدوق، الخصال، ج۲، ص۴۱۹ ) جالب آنكه در منابع اهل سنت آمده كه ام سلمه داراي فضائل و كمالاتي بود كه مورد حسادت عايشه و مايه اندوه او مي شد(رك: ذهبي محمد، سيراعلام النبلاء، ج۲)
به هر حال ام سلمه همواره در همراهي اهل بيت مي كوشيد بنابر روايات، ام سلمه پس از رحلت پيامبر(ص) يكي از مدافعان اهل بيت (عليه‌السلام) به شمار مي‌رفت، چنانكه از حضرت فاطمه عليهاالسلام در برابر انكار ابوبكر نسبت به ميراث پيامبر (ص) دفاع كرد و در آن سال خود از عطاء محروم ماند.( ابن رستم طبري محمد، دلائل الامامة، ج۱، ص۳۹)
محبت وي به اهلبيت تا بدانجا بود كه تربيت امام حسين (ع) -در دوران كودكي- به ايشان محول شده بود(ابن حمزه عبدالله، الثاقب في المناقب، ج۱، ص۳۳۰) وحتي در دوران يزيد پس از شهادت حضرت امام حسين (ع)، به عزاداري پرداخت.( ابن اثير علي، اسد الغابة، ج۲، ص۲۲)
منبع:پرسمان