محمّد بن سعد با سند خویش از دربان ابن زیاد چنین روایت می‌کند:
وقتی امام حسین (ع) کشته شد، همراه ابن زیاد وارد قصر شدم. در چهره‌ی او آتشی شعله‌ور شد (یا سخنی مثل این) و گفت: این چنین با آستین خود بر چهره‌اش و گفت: این را به کسی مگو.
قال محمّد بن سعد:
أخبرنا الفضل بن دکین و مالک بن إسماعیل قالا: حدّثنا عبدالسّلام بن حرب، عن عبد المالک بن کردوس، عن حاجب عبیدالله بن زیاد قال: دخلت معه القصر حین قتل الحسین. قال: فأُضرم فی وجه نار –أو کلمة نحوها- فقال: هکذا بکمّه علی وجهه، و قال: لا تحدّث بهذا أحداً.[1]
[1]– «ترجمة الامام الحسین (ع)» من الطّبقات: 89 ح 318، المعجم الکبیر 3: 112 ح 2831، مجمع الزّوائد 9: 196.