عايشه از دفن جنازه ى حضرت مجتبى ـ عليه السّلام ـ نزد ضريح پيغمبر ـ صلّى اللّه عليه وآله وسلّم ـ منع نمود و به مروان دستور داد جنازه ى آن حضرت را تيرباران كنند.
مؤمن طاق در احتجاج خود با ابوحنيفه به وى گفت: چگونه عايشه و حفصه پدران خود را نزد ضريح پيغمبر ـ صلّى اللّه عليه وآله وسلّم ـ دفن نمودند ولى اجازه ندادند امام مجتبى ـ عليه السّلام ـ در آن جا دفن گردد؟ ابو حنيفه در جواب گفت: آن جا جزو مهريه ى عايشه بود.
مؤمن طاق گفت: پيامبراكرم ـ صلّى اللّه عليه وآله وسلّم ـ مهريه ى همسران خود را در حال حيات داده بود. ابوحنيفه گفت: « نَحُّوهُ عَنّى؛ فَإِنَّهُ رافِضِىٌّ خَبيثٌ. »
اين شخص را از مجلس بيرون كنيد، زيرا او رافضى [= شيعه] پليدى است.مناظره ى ياد شده در متن، ميان فضّال بن حسن بن فضّال كوفى با ابوحنيفه درباره ى افضليّت اميرمؤمنان ـ عليه السّلام ـ بر ابوبكر و عمر مطرح شده است. و اين بحث سرانجام به آن جا كشيد كه فضّال از ابوحنيفه پرسيد: چرا عايشه و حفصه از رسول خدا ـ صلّى اللّه عليه وآله وسلّم ـ ارث مى برند ولى دخترش فاطمه ى زهرا ـ عليهاالسّلام ـ از آن بزرگوار ارث نمى برد؟ و ابو حنيفه جمله ى موجود در متن را گفت. براى اطّلاع از تفصيل اين مناظره، ر.ك: بحار الانوار، ج47، ص400؛ احتجاج، ج2، ص380.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد