ميرزاى شيرازى برزگ(مرحوم ميرزا محمّد حسن شيرازى، صاحب فتواى معروف تحريم تنباكو.) ـ رحمه اللّه ـ طلاّب غيرمستعدّ را كه تشخيص مى داد اهل اجتهاد نيستند، وقتى جامع المقدّمات و رساله عمليّه را ياد مى گرفتند، براى ارشاد و تعليم مسايل و اصلاح قرائت نماز مردم به محلّ هاى خودشان مى فرستاد. در هر حال، تعليمات عوام و ايتام آل محمّد ـ صلوات اللّه عليهم اجمعين ـ را به كه سپرده اند؟!عرب هاى باديه نشين كه دارايى نداشتند تا از يك روحانى جهت تبليغ احكام دعوت و پذيرايى كنند، براى ركوع و سجود، جَست و خيز مى كردند! عالمى كه در قم (در مسجد محلّه اى) نماز اقامه مى كرد و احكام را بيان مى نمود، مى گفت: از مردم محلّه و اهل مسجد يك پول هم نمى رسد، ولى هر وقت به آن مسجد مى روم از جاهاى ديگر حواله مى رسد، و هرگاه نمى روم قطع مى شود! اهل علمى كه مشغول كار خود بوده اند، معجزات ديده اند!
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد