انگليس وقتى ديد علماى نجف و كربلا مخالفت مى  كنند، همه را دسته دسته به ايران تبعيد كرد، تا اين كه بعد از گذشتن مدّتى و پس از دخالت و وساطت دولت ايران، اجازه دادند به نجف و كربلا برگردند و از آن  ها تعهّد و امضا گرفتند كه ديگر در امور سياسى عراق دخالت نكنند؛ لذا وقتى افراد نزد آقا سيدابوالحسن ـ رحمه اللّه  ـ مى آمدند، ايشان مى فرمودند: از ما امضا گرفته اند كه در سياست دخالت نكنيم.و هنگامى كه علماى تبعيدى از ايران به نجف مراجعت كردند، دولت عراق به آنها توهين كرد، با اين كه استقلال عراق مرهونِ فتواى آقاميرزا محمّدتقى شيرازى ـ رحمه اللّه ـ و رهبرى روحانيت بود، كه مى فرمود: « بر مسلمان حرام است كه به حكومت كافر راضى شود. » چون انگليس مى خواست بلاواسطه بر عراق حكومت كند؛ ولى با فتواى ميرزا نتوانست و شكست خورد.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *