اربلی گفته است:
پیامبر (ص) مقام فاطمه (ع) را بزرگ و مکانتش را گرامی، میداشت و او را مکنی به «امّ ابیها» (مادر پدرش) نمود، و از نظر دوستی و محبّت، موقعیتی به او بخشید که هیچ کس با وی قابل مقایسه نبود.
قال الاربليّ:
كان النبي (ص) يعظم شأنها و يرفع مكانها، كان يكنّيها بأمّ أبيها و يحلّها من محبّته محلاًّ لا يقاربها فيه أحد.[1]
[1] ـ کشف الغمة: 1: 462
برچسب خوردهاربلی, اسناد شهادت, الصدیقة الشهیده, امّ ابیها, ام الائمه, ام الحسن, ام الحسن و الحسین, ام الحسین, ام السبطین, ام المؤمنین, اوصاف, اوصاف بی بی دو عالم, اوصاف حضرت زهرا, اوصاف حضرت زهرا سلام الله علیها, اوصاف حضرت فاطمه, بی بی دو عالم, پیامبر, پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم, حضرت زهرا, حضرت زهرا (س), حضرت زهرا سلام الله علیها, حضرت زهرا علیها السلام, حضرت زهرا(عليها السلام), حضرت فاطمه, حضرت فاطمه زهرا, حضرت فاطمه سلاماللهعلیها, راضیة مرضیه, راضیه, شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها, شهادت حضرت فاطمه, شهادت حضرت فاطمه سلام الله علیها, صدیقة الشهیده, صدیقه, صدیقه شهید, صفات, صفات حضرت زهرا, صفات های حضرت زهرا, صفت های حضرت زهرا, مقتل حضرت زهرا, مقتل حضرت زهرا سلام الله علیها, مقتل حضرت فاطمه, مقتل حضرت فاطمه زهرا, مقتل حضرت فاطمه زهرا (س), مقتل حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها, مقتل حضرت فاطمه سلام الله علیها, مقتل حضرت فاطمه(س)