ابن عبد ربّه از عایشه نقل می‌کند که:
هیچ کسی از مخلوقات خدای متعال را از جهت کلام و سخن گفتن از فاطمه (ع) شبیه‌تر به رسول خدا (ص) ندیدم. هر گاه فاطمه (ع) بر پیامبر اکرم (ص) وارد می‌شد آن حضرت دستش را می‌گرفت و او را می‌بوسید و به وی خوش آمد می‌گفت و در کنار خوشد می‌نشاند و هرگاه، پیامبر (ص) بر فاطمه (ع) وارد می‌شد، فاطمه (ع) به استقبالش می‌رفت و به وی خوش آمد می‌گفت و دست پدر را می‌گرفت و می‌بوسید.
و روی ابن عبد ربّه:
عن الرّیاشيّ، عن ثمان بن عمر، عن إسرائیل، عن میسرة بن حبیب، عن المنهال بن عمر، عن عایشة بنت طلحة، عن عایشة أُمّ المؤمنین أنّها قالت: مَا رَأَيْتُ أَحَداً أَشْبَهَ حَدِيثاً وَ كَلَاماً بِرَسُولِ اللَّهِ (ص) مِنْ فَاطِمَةَ. وَ كَانَتْ إِذَا دَخَلَتْ عَلَيْهِ أَخَذَ بِيَدِهَا فَقَبَّلَهَا وَ رحّب بها أَجْلَسَهَا فِي مَجْلِسِهِ وَ كَانَ إِذَا دَخَلَ عَلَيْهَا قَامَتْ إِلَيْهِ و رحبت فقبّلها… الحدیث.[1]
[1] ـ عقد الفرید 3: 193، امالی الطّوسيّ: 400 ح 892 مع اختلاف، مقتل الحسین للخوارزمی 1: 54، و في ذخائر العقبی: 40 قالت: ما رأیت احداً اشبه سمتاً و دلَّا و هدیاً و حدیثاً… احقاق الحقّ 25: 115.