کنارِ قرآن صامت که ربیع القلوب است توجّه به قرآن ناطق است، من بر حسبِ ادای حقِّ نوکری و نمک‌شناسی لازم می‌دانم که این یادِ امام زمان ارواحنا فداه و توجّه به وجودِ نازنین و انتظار قدومِ مبارکِ ایشان و دغدغه‌ی کسبِ رضایتِ قلبِ مبارکِ ایشان را هم خود و هم دوستان در صدرِ مسائلِ زندگی قرار بدهیم. وجود مبارک حضرت حجّت ارواحنا فداه حجّتِ خدای متعال است که «لو لا الحجة لساخت الارض باهلها»[1]، وجود و بقاء و معنویّت و ایمان و عزّت و قدرت و توفیقاتِ ما همه از برکاتِ امامِ زمان ارواحنا فداه است، و «بِيُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَي»[2] به یُمنِ قدومِ مبارکِ ایشان خدای متعال سفره‌ی رزق را برای خلایق گسترده است، لذا اگر امام زمان ارواحنا فداه نبودند زمین ما را تحمّل نمی‌کرد، لرزه‌ها و پس‌لرزه‌های زمین باعث می‌شد که حفره‌های عمیقی پیدا بشود و سکنه‌ی زمین در دلِ زمین فرو بروند و زمین همه را می‌بلعید، آن کسی که لنگرِ زمین و زمان است وجود مقدّس امام زمان ارواحنا فداه است، لذا حجّت مایه‌ی ثباتِ کائنات است، به وجودِ او باران نازل می‌شود، هم در زیارتنامه‌ها آمده است «وَ بِكُمْ يُنَزِّلُ الْغَيْثَ»[3] و هم اگر کسی نشاط می‌خواهد و می‌خواهد غبارِ غم از آینه‌ی دلِ او پاک بشود و دلِ او پاک بشود، «وَ بِكُمْ يُنَفِّسُ الْهَمَّ»[4]، هَمّ و غَم با وجودِ آن بزرگوار، نورِ محبّتِ آن آقا، نورِ ولایتِ آن عزیز، آتشِ عشقِ او غم را می‌سوزاند…
[1] بحار الانوار، جلد 60، صفحه 213
[2] دعای عدلیه
[3] زیارت جامعه کبیره
[4] زیارت جامعه کبیره