خوب است انسان در هر كار خيرى(ساختن پل، فقرا، اداى ديون، برآوردن حوايج، شكست اعدا دين، تقويت مؤمنين و ساير ابواب متفرّقه خيرات و مبرّات و كارهايى از اين قبيل.) كه پيش مى آيد و مى تواند آن را انجام دهد، فرصت را مغتنم بشمارد و خود را از آن محروم ننمايد. «أَحْصَـلـهُ اللَّهُ وَ نَسُوهُ» سوره ى مجادله، آيه ى 6. (خداوند به شماره درآورد و آنان فراموشش كردند.) را نبايد كوچك شمرد، زيرا فرداى قيامت به هر يك از آن ها شديدا محتاج خواهيم شد. كارهاى خير و امور مهمّ، مسأله رسيدگى به ايتام و تفقّد نسبت به شؤون آن ها و لو به صورت مخفيانه، هم چنين ارسال طعام حاضر و پخته به مستحقّين، كه در ميان علما و مراجع سابق و نيز ائمّه ى اطهار ـ عليهم السّلام ـ رايج بوده است.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد
