درباره زيارت حضرت سيدالشهدا روايات فراوانى وجود دارد[1] و در خصوص زيارت عاشوراى معروف، احاديث متعددى از امام باقر (عليه السلام) و امام صادق (عليه السلام) نقل شده است.[2] امام باقر (عليه السلام) اين زيارت را به يكى از اصحابش به نام «علقمة بن محمد حضرى» آموزش داده است.
از آن جا كه زيارت نوعى اعلام موضع و مشخص كردن خط فكرى است و آثار سازنده عجيبى دارد، آنچه به عنوان متن زيارتى خوانده مى شود، از نظر محتوا و جهت دهى، از حساسيتى ويژه برخوردار است. به همين جهت ائمه (عليهم السلام) با آموختن نحوه زيارت به ياران خود، به اين عمل سازنده جهت و غناى بيشترى بخشيده اند؛ به گونه اى كه زيارتنامه هاى رسيده از معصومان (عليهم السلام) ـ مانند زيارت جامعه كبيره، عاشورا، آل ياسين و ناحيه مقدسه ـ گنجينه اى از تعاليم و آموزش هاى عالى آنان است.
زيارت عاشورا ـ كه از تعاليم امام باقر (عليه السلام) است ـ به سبب آثار سازنده فردى و اجتماعى و بيان مواضع فكرى و عقيدتى شيعه و نشانه گرفتن خط انحراف، اهميت ويژه دارد. شمارى از دستاوردهاى اين زيارت عبارت است از:
1 – ايجاد پيوند معنوى با خاندان عصمت و تشديد علاقه و محبت به آنان
اين محبت موجب مى شود، زائر آن بزرگان را الگوى خويش سازد و در جهت همسويى فكرى و عملى با آنان بكوشد؛ همچنان كه در قسمتى از زيارت، از خدا مى خواهد زندگى و مرگش را يكسره همانند آنان قرار دهد: «اللهم اجعل محياى محيا محمد و آل محمد و مماتى ممات محمد و آل محمد».
از آنجا كه اين محبت به خاطر خداوند است ـ و خاندان عصمت از آن جهت كه الهى و منسوب به اويند، محبوب واقع شده اند ـ مايه تقّرب به خداوند است. در قسمتى از زيارت چنين مى خوانيم: «اللهم انى اتقرب اليك بالموالاة لنبيك و ال نبيك».
2 – پيدايش روحيه ظلم ستيزى در زائر
تكرار لعن و نفرين بر ستمگران در اين زيارت، موجب پيدايش روحيه ظلم ستيزى در زائر مى شود. او با اعلام برائت و نفرت از ستمگران و ابراز محبت به پيروان حق و دوستان خاندان عصمت، پايه هاى ايمان دينى خود را مستحكم مى كند. مگر ايمان چيزى جز حب و بغض در راه خدا است: «هل الايمان الا الحب و البغض»؟ مؤمن واقعى در برابر ستم بى موضع نيست. از ستمگر نفرت و انزجار آشكارى دارد و با مظلوم و جبهه حق اعلام همراهى مى كند: «يا اباعبدالله انى سلم لمن سالمكم و حرب لمن حاربكم».
3 – دورى جستن از خط انحراف
در اين زيارت، ريشه هاى ظلم هدف قرار مى گيرد: «فلعن الله امةً اسست اساس الظلم و الجور عليكم اهل البيت و لعن الله امة دفعتكم عن مقامكم و ازالتكم عن مراتبكم التى رتبكم الله فيها». ستمى كه در عاشورا تحقق يافت، در قلب تاريخ ستم ريشه دارد. اين ظلم يك حلقه از حلقه هاى ستمى است كه باانحراف مسير اصيل خلافت آغاز شد.
4 – الهام گرفتن، درس آموختن و الگو قرار دادن اسوه هاى هدايت
در اين زيارت آمده است: «فاسئل الله الذى اكرمنى بمعرفتكم و معرفة اوليائكم ورزقنى البرائة من اعدائكم، ان يجعلنى معكم فى الدنيا و الآخرة و ان يثبت لى عندكم قدم صدق فى الدنيا و الاخرة». زائر پس از آنكه به حق معرفت پيدا كرد و ستم و ستمگر را شناخت و از آنان دورى جست، با ثبات قدم در مكتب خاندان عصمت و پيروى عملى از آنان، خود را در مسير سعادت دنيا و آخرت قرار مى دهد؛ يعنى، اسوه ها و الگوهاى هدايت را ـ كه از سوى خداوند منصوب شده اند ـ سرمشق خود قرار مى دهد و همگامى با آنان را مى طلبد.
5 – ترويج روحيه شهادت طلبى و ايثار و فداكارى در راه خدا
6 – احياى مكتب و راه و هدف خاندان عصمت
نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها
نویسنده:گروه مؤلفان
[1] – كامل الزيارات، ص180.
[2] – بحارالانوار، ج101، ص290؛ اقبال الاعمال، ص38؛ شيخ طوسى، مصباح المتهجد، صص 538 و542 و 547.