چه انحرافی در امت اسلامی رخ داد که در سال ۶۱ هجری مسلمان ها حاضر شدند با كمال آگاهی و بصیرت و بدون هیچ گونه جهالت نسبت به شخصیت سیدالشهداء(ع) ایشان را به شهادت برسانند. چه تحول و انحرافی در جامعه مسلمان‌ها ایجاد شد كه تنها پس از گذشت نیم قرن از رحلت وجود مقدس رسول الله(ص) كسانی كه خود را امت حضرت و مسلم به دین او می‌دانستند نوه ایشان را كه روی دوش او دیده بودند، كسی را كه در آغوش حضرت دیده بودند، كسی را كه فضائل و مناقب بلندش را بارها از زبان مقدس نبی اكرم(ص) شنیده بودند و یا برایشان نقل شده بود، به فجیع ترین شكل به قتل برسانند و بعد اهل بیت ایشان را به عنوان خارجی به اسارت ببرند؟ آنها به حدی ظلم کردند كه امام سجاد(ع) هنگام بازگشت از کربلا در ورودی شهر مدینه فرمودند: اگر جد ما سفارش می‌كرد ما را آزار دهند بیش از این متصور نبود. مخالفت و عناد با نبی اکرم(ص) حتی از جانب دشمنان حضرت نیز بیش از این ممكن نبود! مسلمان ها به خوبی می‌دانستند که سیدالشهداء(ع) از مصادیق آیات تطهیر و مباهله است و كسی است كه پیامبر (ص) درباره ایشان فرمودند: «الْحَسَنُ وَالْحُسَینُ سَیدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ».”
