«… آن زمان تردّد در شهرهای کردستان، واقعاً سخت بود، امّا برادر احمد در مریوان امنیت خوبی برقرار کرده بود. از خصوصیات احمد این بود که در مقابل دشمن و ضد انقلاب به شدّت برخورد می‌کرد، امّا در مقابل مردم روح لطیفی داشت. طوری که باور نمی‌کردید این همان برادر احمد پُرصلابت و قاطع است. با کارهای برادر احمد، مردم باورشان شده بود یک آدمی به مریوان آمده که خدمت برایش مهم است؛ نه ریاست و منصب. دفاع از مردم مظلوم و محروم و کمک به آن‌ها سبب شده بود که مردم از او حمایت کنند. مردم فضای شهرهای دیگر را می‌دیدند که چقدر ناامنی است، امّا در مریوان حتّی شب‌ها راحت تردّد می‌کنند و آذوقه و امکانات رفاهی، در اختیارشان است. این برای‌شان خیلی مهم بود.»[1]
به نقل از نصرالله قریب، در هاله‌ای از غبار، ص 59 و 60.
[1]. همان.