در روايت آمده است كه وقتى سيّد الشّهدا ـ عليه السّلام ـ را شهيد نمودند، خداوند متعال به مَلَكى دستور داد كه ندا در دهد:
« أَيَّتُهَا الْأُمَّةُ الظّالِمَةُ الْقاتِلَةُ عِتْرَةَ نَبِيِّها،لا وَفَّقَكُمُ اللّه تَعالى لِفِطْرٍ وَ لا أَضْحى. » من لا يحضر الفقيه، ج 2، ص 89؛ بحار الانوار، ج 45، ص 218؛ علل الشرائع، ج 2، ص 389.
اى امّت ستمكارى كه نواده ى پيامبرتان را كشتيد، هرگز خداوند متعال شما را به عيد فطر و قربان موفّق نگرداند!
گويا اين دعا بايد مصداق داشته باشد، لذا اگر چه در رؤيت هلال ماه مبارك رمضان راه احتياط براى شيعه وجود دارد كه تا ثابت نشده روزه مى گيرند، ولى با احتياط، فطر و اضحى درست نمى شود. در واقع اين روايت مى خواهد بگويد كه امام ـ عليه السّلام ـ را نخواستيد، فطر و اَضْحى را مى خواهيد چه كار؟! ناقه اى( اشاره به جريان ناقه ى حضرت صالح ـ عليه السّلام ـ .) براى شما فرستاديم، خودتان نخواستيد و پى كرديد!
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد
