التزام به سنخ دعاهاى اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ اوّلين مرتبه اش، مجالست و موءانست با آن هاست. واى بر حال ما اگر اين حرف ها را تمسخر كنيم. دعاهاى مأثوره براى اثبات صدق گفتار و حقّانيت مسلك آنها كافى است. كلمات آنها « دوُنَ كَلامِ الْخالِقِ وَ فَوْقَ كَلامِ الْمَخْلُوقِ »؛ (پايين تر از كلام آفريدگار، و بالاتر از سخن مخلوقات) است. اگر انواع كلمات آنان (خطابات، خطبات، دعوات)( سخنرانى ها، خطبه هاى نماز جمعه و عيد فطر و قربان و…، و دعاها.) جمع شود، هر كدام از آنها براى اثبات حقّانيت آنها و حقّانيت مذهب و مرام آنها كفايت مى كند.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد