آنچه باعث اين تفكرات و تصورات وسواس گونه شما شده، بيشتر به خاطر عدم آگاهى از حكم فقهى اين مسئله است. اگر بدانيد كه احساس و يا احتمال جنب شدن موجب غسل نمىشود، از بسيارى از افكار رهايى مىيابيد. بنابراين لازم است بدانيد ترشحاتى كه با اندكى شهوت و خوشايندى خارج مىشود، پاك است و غسل ندارد؛ ولى مايعى كه همراه با اوج شهوت (ارگاسم) از زن خارج مىشود، حكم منى را دارد و موجب جنابت است. پس رطوبتهايى كه غالبا هنگام برانگيختگى جنسى خارج مىشود، پاك است، مگر آنكه به حد (ارگاسم) برسد و بدن همراه آن سستى پيدا كند.
در اينجا ذكر يك قاعده كلى نيز مفيد است و آن اينكه تا زمانى كه يقين به خروج منى و يا رسيدن به آن حالت نهايى نباشد، حكم جنابت جارى نمىگردد. بنابراين به مجرد اينكه رطوبتى از بدن خارج شد و يا هيجانى در بدن به وجود آمد، جنابت حاصل نشده است. حال با توجه به حكم فقهى مسئله، نبايد به افكار وسواس گونه خود ترتيب اثر بدهيد و مطمئن باشيد تا زمانى كه يقين به حالت جنابت پيدا نكردهايد، غسل واجب نمىشود. از طرف ديگر آدم وسواسى نبايد به شك خود اعتنا كند و بايد مانند معمول مردم در مسئله طهارت و نجاست عمل نمايد؛ يعنى، از هر چيزى كه معمول مردم نجس مىدانند، اجتناب كند و در شستن لباس و بدن و تطهيرش مانند آنان از آب استفاده نمايد و بيشتر از آن اسراف بوده و جايز نيست. وسواس از دامهاى شيطان است و تنها راه نجات بىاعتنايى به آن است.
جهت حل مشكل، بيان چند نكته لازم و شايسته است:
1 – حل چنين مشكلاتى – به خصوص اگر وسواس فكرى باشد – نيازمند زمان است و بايد با صبر و حوصله كافى و از طريق مشاوره حضورى يا مكاتبات متعدد، راه كارهاى ارائه شده پىگيرى و مورد عمل قرار گيرد.
2 – براى تنظيم اوقات شبانه روز، جدولى تهيه نموده و كارها و فعاليتهاى شبانهروزى خود را در آن يادداشت كنيد و بكوشيد در برنامه، زمان خالى نداشته باشيد. اين برنامه بايد متناسب با توانايى جسمى و روانى شما باشد و از هر گونه افراط و تفريط خوددارى گردد. اوقات فراغت را نيز با نوعى فعاليت ورزشى، نظافت اتاق، مطالعه روزنامه، انجام فعاليتهاى هنرى و هر كار مورد علاقه ديگرى، پر كنيد.
3 – از آنجا كه معمولاً افكار مزاحم در تنهايى به ذهن افراد وارد مىشود؛ تا حد امكان از قرار گرفتن در مكانهاى خلوت به مدت زياد بپرهيزيد حتى مطالعات خود را در كتابخانه و قرائت خانه عمومى انجام دهيد. در اتاق، تنها نخوابيد؛ هنگام غذا خوردن، تنها نباشيد و تنها مسافرت نكنيد.
هرگاه احساس تنهايى كرديد، از جاى خود برخيزيد و با ديگران گفت و گو كنيد. ورزشهاى دسته جمعى انجام دهيد و ارتباط خود را با افراد متدين، بيشتر كنيد و از گوشهگيرى بپرهيزيد.
4 – در طى 24 ساعت اوقات شبانه روز، زمانى را براى فكر كردن درباره همان مسائل و موضوعات مزاحم و اذيت كننده قرار دهيد و هرگاه آن افكار در غير آن ساعت مقرر، به ذهنتان وارد شد، به خودتان وعده دهيد كه زمان فكر كردن در اين باره فلان زمان معين و مقرر شده است و از طرف ديگر در آن زمان ثابت و معين، بنشينيد و در آن باره فكر كنيد و بگذاريد آن افكار، آن قدر به ذهنتان بيايد كه شما را اذيت كند.
5 – هميشه روى صفحهاى از كاغذ، موضوعات مختلف علمى و غير علمى را يادداشت كنيد تا در صورت هجوم افكار مزاحم، از آنها استفاده كنيد (به عنوان جايگزين) با اختيار خود در آن باره بينديشيد و آن فكر مزاحم، كنار بگذاريد. به هر حال هميشه موضوع جايگزين براى فكر كردن داشته باشيد.
6 – اگر در عمل نتوانستيد، موضوعات جايگزين را به جاى افكار مزاحم وسواسى خود قرار دهيد، كش نازكى را دور مچ دست خود ببنديد و هرگاه بدون اختيار افكار مزاحم به سراغتان آمد، آن كش را بكشيد و رها كنيد تا با احساس درد، از آن فضاى روانى بيرون آييد؛ ناخودآگاه موضوع ذهنىتان عوض خواهد شد.
راه كارهاى فوق را حدود يك ماه به كار بگيريد.