«يا أيّها الّذين آمنوا استجيبوا لله و للرّسول إذا دعاكم لما يحييكم»؛ از حضرت امام صادق(ع) در كافی نقل می كند كه فرمودند: “نُزِلتْ في ولاية عليٍّ“
“آيه نازل شده است درمورد ولايت حضرت علی(ع)” يعنی اعتقاد به ولايت و امامت اميرالمومنين(ع) ما را زنده می كند؛ آنان كه اعتقاد به امامت ندارند، مرده هستند گرچه زندگی ظاهری داشته باشند! معرفت امام موجب حيات است؛ مقصود ازاين معرفت، شناخت ظاهری وتاريخی وشناسنامه ای ائمه نيست! مقصود از اين معرفت، معرفت به نورانيت است؛ يعنی معتقد باشيم كه ائمه ولايت الهيه دارند، برجهان هستی اشراف دارند، مظهر كمال وجلال خداوند و واسطه ی فيض هستند!
سرنخ اين معرفت را خداوند به شيعيان داده است و آن را بايد با شكر عملی كه همان انجام واجبات و ترك محرمات است، تكميل كرده و به مراتب بالای آن رسيد. اميرالمومنين(ع) مانند قرآن است كه “لا يمسّه إلّا المطّهرون”.