شیخ محمد بن عبد الوهاب می گوید: «اعتقاد به صالحان مانند زنا و سرقت نیست، بلکه مانند پرستش بت هاست».[1]
توضیح و نقد:
وی این موضوع را بسیار تکرار می کند، با وجود اینکه اعتقاد به صالحان لفظ عامی است که شامل توسل، تبرک -به ویژه تبرک که بسیاری از علما به آن معتقدند- و مانند اینها می شود، – هر چند با هیچ کدام موافق نیستم و با برخی از طلاب علوم دینی که معتقد به تبرک هستند بحث کرده، از دیدگاه شیخ که آن را مردود می داند حمایت کرده ام، و آن را به حق نزدیک تر می دانم؛- ولی اذعان ما به حقانیت او در مردود دانستن این اعتقادات، بدین معنا نیست که تکفیر مخالفان عالم و عوامِ این دیدگاه را تایید می کنیم. زیرا بخش عظیمی از آنچه را که شیخ مردود دانسته، غالبا یا اجتهادهای صحیح است یا توجیه دارد و یا خطاها و بدعت هایی است که شبهه ی تأویل و مانند آن که مانع کفر است، درباره ی آنها وجود دارد.
منبع: مبلغ نه پیامبر / حسن بن فرحان مالکی / نشر ادیان
[1] الدرر السنیه، ج 1، ص 78.